Dziś zachęcam do zapoznania się z rozmową, którą odbyłam z pedagogiem, korepetytorką języka polskiego dla wolontariuszy długo- i krótkoterminowych programu Erasmus+, miłośniczką języków (zarówno jeśli chodzi o nauczanie, jak i uczenie się) i wykorzystywania rozmaitych środków dydaktycznych w obu procesach, a także moją
Bułki koniczynki - jak zrobić? Sposób przygotowania: 1. Do miski wykruszam drożdże, dodaję 5 łyżek wody letniej, dwie łyżki mąki, cukier. Zaczyn ma mieć konsystencję kwaśnej śmietany. Odstawiam do wyrośnięcia. Do zaczynu dodaję resztę mąki, sól i wodę. Wyrabiam ciasto ręką wtłaczając w nie powietrze.
Zdobycie dyplomu z języka angielskiego to coś więcej niż tylko czytanie klasycznej literatury i pisanie esejów. Zapewnia wszechstronny zestaw umiejętności, które mogą otworzyć drzwi do szerokiej gamy możliwości kariery. W tym artykule przyjrzymy się ekscytującym i różnorodnym ścieżkom kariery dostępnym dla absolwentów
Nalewka z propolisu rozmazała dotkniętą powierzchnię języka 1-2 razy dziennie przez 1-2 tygodnie. Możesz użyć płukanek z roztworem nalewki propolisu (1 łyżeczka na 100 ml wody). Być może krótkie uczucie pieczenia, suchość w ustach. Lek nie jest stosowany w leczeniu dzieci w wieku poniżej 3 lat.
Uczniowie z Ukrainy mają prawo do kontynuowania nauki w polskiej szkole Dzieci i nastolatki w wieku 7-18 lat przebywające na terytorium RP – niezależnie od narodowości i obywatelstwa – są objęte obowiązkiem szkolnym i co za tym idzie korzystają z nauki i opieki na takich samych warunkach, jak dzieci polskie.
Nie martw się, bo ci powiem! 1. Szanse na znalezienie czterolistnej koniczyny wynoszą 1 na 10 000. szczęście czy nie, te małe chwasty są dość rzadkie! jednak te szanse (mogą) być lepsze na Szmaragdowej wyspie. czterolistne koniczyny to nie są koniczyny. każdy liść oznacza coś innego. koniczyny to nie tylko szczęście w Irlandii.
. Opisywanie znajomości języków obcych w CV to standard. Jednak jak zrobić to wiarygodnie, tak aby pracodawca dobrze zinterpretował nasze umiejętności? Jak samodzielnie określić swój poziom językowy? Na te i wiele innych pytań związanych z językami obcymi w CV znajdziesz odpowiedź w tym artykule. Poziomy znajomości języka - znajomość, certyfikaty, skale Najpopularniejszym językiem wpisywanym do CV jest angielski. Znajomość języka można określić na wiele sposobów. Niektórzy robią to w oparciu o zdobyte certyfikaty lub poziomy szkolne. Jednak nie do końca optymalnie określa to poziom biegłości językowej. Stopnie znajomości języka w CV najlepiej określać według europejskiego poziomu biegłości językowej (Common European Framework of Reference for Languages), czyli według skali A1, B2 itp. Wróćmy do języka angielskiego, gdyż najczęściej pojawia się w przesyłanych przez kandydatów aplikacjach. Poziomy angielskiego opisane są w nich w różnorodny sposób. Przyjrzyjmy się im krok po kroku. Poziomy języka angielskiego - opis słowny: podstawowy; średnio zaawansowany; biegły; niekiedy dodawane są poziomy znajomości języka pomiędzy tymi wyszczególnionymi powyżej, tzn.: początkujący; średnio zaawansowany niższy/wyższy; zaawansowany; ojczysty. Zaletą takiego opisu poziomu językowego jest zrozumiała dla pracodawcy treść. Z drugiej strony poziom znajomości języka angielskiego określany w ten sposób jest niemiarodajny. Dlaczego? Dlatego, że umiejętności językowe oceniane są przez nas samych i ich obraz może być mocno subiektywny. Angielski średniozaawansowany, czy angielski na poziomie komunikatywnym mogą być na podobnym poziomie języka. Wszystko zależy od tego, jak ktoś postrzega swoje umiejętności. Poziom znajomości języka w CV dobrze także określać z podziałem na pisanie, czytanie i konwersację. Dlaczego? Ponieważ niekiedy bywa, że kandydat reprezentuje poziom średnio zaawansowany angielskiego w czytaniu, natomiast angielski na poziomie komunikatywnym w konwersacji. Aby dobrze posługiwać się określnikami stopnia zaawansowania, zamiast wpisywać angielski poziom podstawowy, lepiej użyć angielski poziom A1, angielski B1, B2, angielski poziom C1 itd. Jest to europejski poziom biegłości językowej (Common European Framework of Reference for Languages). Poziom angielskiego w CV, czy jakiegokolwiek innego języka da się wtedy sklasyfikować według uniwersalnych standardów. Co oznaczają poszczególne literki i cyferki? O tym poniżej. Niektórzy określają poziomy znajomości języka angielskiego w CV po angielsku. Znacznie lepiej to wygląda, jeżeli jest przygotowane CV w języku angielskim i wtedy wplecione są stopnie języka angielskiego w CV. Przygotowując polskie CV, języki wpisujesz po polsku, skąd zatem przy angielskim bierze się poziom pre-intermediate? Bądź konsekwentnym kandydatem i trzymaj się jednej ustalonej reguły przy kreacji dokumentu. Rodzaje języków Na świecie używanych jest blisko 7 tysięcy języków. Ciężko jednoznacznie określić ich liczbę. Część z nich jest niepisemna, a poszczególne czołowe języki mają swoje mutacje i dialekty używane przez poszczególne społeczności i różnią się nie tylko wymową, ale także zapisem. Do najczęściej używanych języków świata według CIA World Factbook w 2016 roku należą: chiński 12,2%, hiszpański 5,8%, angielski 4,6%, arabski 3,6%, hindi 3,6%, portugalski 2,8%, bengalski 2,6%, rosyjski 2,3%, japoński 1,7%, zachodniopendżabski 1,2%, jawajski 1,2%. Dlatego też rodzaje języków, którymi się posługujesz, mają różny stopień trudności w procesie nauczania. W związku z tym porównanie poziomu niemieckiego czy angielskiego do mandaryńskiego lub arabskiego jest nieadekwatne. Im trudniejszy język wybrał kandydat do pracy, tym więcej pracy włożył w jego naukę. W związku z tym dla pracodawcy nasuwa się oczywiste stwierdzenie, że jest to osoba zmotywowana, systematyczna, niebojąca się wyzwań oraz trudnych zadań i ciężko pracuja, aby osiągnąć wyznaczony cel. Poziomy językowe - co oznacza angielski poziom A1? Opis poziomów zaawansowania według Common European Framework of Reference for Languages zawiera skalę, w której wyszczególniono poziom: A1, A2, B1, B2, C1, C2. Jest to uniwersalna skala, na której podstawie zostaniemy sklasyfikowani w całej Europie na jednym poziomie. Poniżej wyjaśniamy, czym charakteryzuje się znajomość języka na poszczególnych stopniach. System Opisu Kształcenia Językowego wyróżnia: 1. poziom podstawowy (A1, A2) 2. poziom samodzielności (B1, B2) 3. poziom biegłości (C1, C2) UŻYTKOWNIK POCZĄTKUJĄCY A1 Osoba posługująca się językiem na tym poziomie rozumie i potrafi stosować potoczne wyrażenia i bardzo proste wypowiedzi dotyczące konkretnych potrzeb życia codziennego. Potrafi formułować pytania z zakresu życia prywatnego, dotyczące np.: miejsca, w którym mieszka, ludzi których zna i rzeczy, które posiada oraz odpowiadać na tego typu pytania. Potrafi przedstawiać siebie i innych. Potrafi prowadzić prostą rozmowę pod warunkiem, że rozmówca mówi wolno, zrozumiale i jest gotowy do pomocy. A2 Osoba posługująca się językiem na tym poziomie rozumie wypowiedzi i często używane wyrażenia w zakresie tematów związanych z życiem codziennym (są to np.: b. podstawowe informacje dotyczące rozmówcy, jego rodziny, zakupów, otoczenia, pracy). Potrafi porozumiewać się w rutynowych, prostych sytuacjach komunikacyjnych, wymagających jedynie bezpośredniej wymiany zdań na tematy znane i typowe. Potrafi w prosty sposób opisywać swoje pochodzenie i otoczenie, w którym żyje, a także poruszać sprawy związane z najważniejszymi potrzebami życia codziennego. UŻYTKOWNIK SAMODZIELNY B1 Osoba posługująca się językiem na tym poziomie rozumie znaczenie głównych wątków przekazu zawartego w jasnych, standardowych wypowiedziach, które dotyczą znanych jej spraw i zdarzeń typowych dla pracy, szkoły, czasu wolnego itd. Potrafi radzić sobie w większości sytuacji komunikacyjnych, które mogą się zdarzyć w czasie podróży w regionie, gdzie mówi się danym językiem. Potrafi tworzyć proste, spójne wypowiedzi ustne i pisemne na tematy, które są jej znane bądź ją interesują. Potrafi opisywać doświadczenia, zdarzenia, nadzieje, marzenia i zamierzenia, krótko uzasadniając bądź wyjaśniając swoje opinie i plany. B2 Osoba posługująca się językiem na tym poziomie rozumie znaczenie głównych wątków przekazu zawartego w złożonych tekstach na tematy konkretne i abstrakcyjne, łącznie z rozumieniem dyskusji na tematy techniczne z zakresu jej specjalności. Potrafi porozumiewać się na tyle płynnie i spontanicznie, by prowadzić normalną rozmowę z rodzimym użytkownikiem języka, nie powodując przy tym napięcia w którejkolwiek ze stron. Potrafi - w szerokim zakresie tematów - formułować przejrzyste i szczegółowe wypowiedzi ustne lub pisemne, a także wyjaśniać swoje stanowisko w sprawach będących przedmiotem dyskusji, rozważając wady i zalety różnych rozwiązań. UŻYTKOWNIK ZAAWANSOWANY C1 Osoba posługująca się językiem na tym poziomie rozumie szeroki zakres trudnych, dłuższych tekstów, dostrzegając także znaczenia ukryte, wyrażone pośrednio. Potrafi się wypowiadać płynnie, spontanicznie, bez większego trudu odnajdując właściwe sformułowania. Skutecznie i swobodnie potrafi posługiwać się językiem w kontaktach towarzyskich i społecznych, edukacyjnych bądź zawodowych. Potrafi formułować jasne, dobrze zbudowane, szczegółowe, dotyczące złożonych problemów wypowiedzi ustne i pisemne, sprawnie i właściwie posługując się regułami organizacji wypowiedzi, łącznikami, wskaźnikami zespolenia tekstu. C2 Osoba posługująca się językiem na tym poziomie może z łatwością zrozumieć praktycznie wszystko, co słyszy lub przeczyta. Potrafi streszczać informacje pochodzące z różnych źródeł, pisanych lub mówionych w spójny sposób odtwarzając zawarte w nich tezy i wyjaśnienia. Potrafi wyrażać swoje myśli płynnie, spontanicznie i precyzyjnie, subtelnie różnicując odcienie znaczeniowe nawet w bardziej złożonych wypowiedziach. Źródło: Europejski system opisu kształcenia językowego: uczenie się, nauczanie, ocenianie, tłum. W. Martyniuk, Wydawnictwa Centralnego Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli, Warszawa 2003. Certyfikaty językowe Jeżeli masz certyfikaty językowe, nie wahaj się ich użyć w CV. Zadbaj jednak o formę ich prezentacji, wyróżnij je oraz opisz dokładnie, a przede wszystkim sprawdź datę obowiązywania. Sekcję z językami umieść w widocznym miejscu i wyróżnij ją. Dodaj w niej certyfikaty. Określ ich nazwę, poziom i rok uzyskania. To pomoże pracodawcy zweryfikować, czy są to świeże certyfikaty, z których umiejętności możesz wykorzystać na co dzień w pracy, czy niekoniecznie. Jeżeli certyfikat jest stary, ale masz stale do czynienia z językiem, wyróżnij to, żeby podkreślić, że niczego nie zapomniałeś. Gdy wpisujesz certyfikat, który nie zawiera poziomu w skali europejskiej, dobrze jest dodać opis, na podstawie którego pracodawca uzyska informacje o stopniu zaawansowania. Ponadto nie wszyscy muszą wiedzieć, czym jest certyfikat FCE, certyfikat CAE, LCCI, TOEFL. Certyfikaty angielskiego, niemieckiego, hiszpańskiego, francuskiego mają różne nazwy i nie zawsze znajduje się na nich poziom. Więc warto dodać, że jest to np. certyfikat B2 angielski. Poziom B2 angielskiego określa poziom średnio zaawansowanego angielskiego. Niektóre egzaminy językowe potwierdzone certyfikatami mają swoje daty ważności. Przykładowo certyfikaty z języka angielskiego, jak IELTS, czy TOEFL są ważne przez 2 lata, potem nie ma możliwości potwierdzenia ich wydania przez należną instytucję. Dlatego warto podać datę lub opisać je np. w liście motywacyjnym. Kłamanie w CV nie popłaca Kłamstwo w CV ma krótkie nogi. Umiejętności językowe bardzo łatwo i w stosunkowo krótkim czasie da się zweryfikować. Najczęściej popełniane kłamstwa w CV dotyczą poziomu znajomości danego języka lub znajomości w ogóle. Czasami rekruterzy weryfikują tę sekcję już przy kontakcie telefonicznym. Krótka rozmowa w wyszczególnionym w CV języku pozwoli sprawdzić, czy kandydat mówi prawdę, czy kłamie. Drugą możliwością weryfikacji jest sama rozmowa kwalifikacyjna, na której z pewnością zostaniesz sprawdzony, zwłaszcza jeśli wpisałeś, że posługujesz się językami flagowymi, jak angielski czy niemiecki. Nawet jeśli jakimś cudem uda ci się prześlizgnąć przez etap rekrutacji i otrzymasz posadę, na którą aplikowałeś, nastanie moment rozliczenia. Prędzej, czy później trzeba będzie użyć języka w pracy. A wtedy pracodawca może nie być już tak łaskawy. Dlatego nie warto wpisywać nieprawdziwych umiejętności. Po pierwsze unikniesz niepotrzebnego stresu, po drugie kompromitacji i nieprzyjemnych sytuacji.
Jak to jest, że konie potrafią zjeść całą swoją porcję paszy, a lekarstwo i tak zostaje na samym dnie żłobu? Dowiedz się, jak działa koński język! Koński język zbudowany jest z kilkunastu różnych mięśni i dzięki temu jest wyspecjalizowanym narzędziem. Koniec języka współpracuje zawsze z końskimi wargami i zębami, aby wybierać tylko najlepsze kąski. Dzięki temu konie potrafią wybierać nawet pojedyncze źdźbła trawy, a zostawiać w żłobie to, co im nie posmakuje. Jak koń je? Specjalne brodawki pokrywające całą górną powierzchnię języka pomagają odpowiednio ułożyć przeżuwany pokarm, który następnie jest gnieciony o podniebienie. Pokarm przesuwa się na zęby i z powrotem na język. Przez to wprawiany jest w ruch “wirowy”, dzięki czemu jest dokładniej „zmielony”. Taka zmielona “papka” przesuwana jest na najtwardszą część języka (zwaną lingus) i z jej pomocą zostaje połykana. Koński język pokryty jest grubą błoną muscos’ą i potrafi dostarcza nie tylko informacje o smaku, ale jest również bardzo wrażliwy na ból, ciśnienie i ciepło. Co więcej, nie służy tylko do jedzenia – pomaga też utrzymać czystość końskich zębów, usuwając resztki jedzenia, które utknęły między zębami. Powszechne powody urazów języka u koni Najczęstszym powodem są uszczypnięcia. Niestety czasem my sami możemy być powodem takiego zdarzenia, np. poprzez zbyt mocne ciągnięcie wodzy. Czasem koń może także sam spowodować uszczypnięcie, kiedy np. podczas prowadzenia się czegoś przestraszy i wykona gwałtowny ruch głową. Ugryzienia. Nam samym zdarza się nieprzyjemnie ugryźć własny język i koniom również się to może przytrafić. Płytkie, ale bardzo bolesne uszkodzenia mogą zdarzyć się, jeśli koń ma ostrą krawędź zębów. Podczas jedzenia ciągle podrażnia dane miejsce i przez to traci chęć do zjadania w całości swojego pokarmu. Przed wizytą weterynarza o ostrej krawędzi zębów mogą świadczyć także pozostałości w formie zbitek pokarmu o kształcie cygara. Ból powoduje, że konie przetrzymują pokarm w policzkach, a podczas jego przemieszczania powstają walcowate zbitki. Takie formy ostatecznie wypadają z jamy ustnej i można je znaleźć w żłobie lub w jego pobliżu. W takim wypadku konieczna jest wizyta końskiego dentysty. Powodem rany może być też oczywiście ciało obce: cierń, ostre źdźbło trawy czy kawałek gałązki, który utknął w tym mięśniu. Dlatego zawsze warto sprawdzać siano – czy nie ma w nim niebezpiecznych dla konia przedmiotów. Wszelkie problemy z językiem lub zębami łatwo można zaobserwować poprzez problemy z przyjmowaniem pokarmu i powinien być to zawsze alarmujący sygnał. Jeśli zauważycie problem, skonsultujcie się z bardziej doświadczoną osobą lub od razu zgłaszajcie się do weterynarza. Źródło: O. Dietz, B. Huskamp, Praktyka kliniczna: konie, Łódź 2005 MZ
Chciałabym Wam dzisiaj zaproponować zajęcia języka angielskiego dla klas I-III na temat Dnia św. Patryka, którym już niedługo będą żyć wszyscy angliści (w końcu i my jesteśmy Irlandczykami!). Moja propozycja opiera się na pomyśle, który wykorzystałam w ubiegłym roku, ale nieco go ulepszyłam. Celem lekcji jest zapoznanie uczniów z tradycjami Dnia św. Patryka i typowym słownictwem. Materiały potrzebne do lekcji możecie pobrać na końcu tego artykułu. Lekcja zakłada ruch, poszukiwanie, rozwiązywanie zagadek, a to przecież dzieci bardzo lubią! W zależności od możliwości naszych klas możemy rozłożyć ten temat na dwie lekcje albo go zmodyfikować. Mam nadzieję, że znajdziecie tutaj inspirację dla siebie. Lekcja wymaga przygotowania przez nas sali przed lekcją. W jakimś widocznym miejscu umieszczamy zielone ślady lepreuchana – ja to zrobiłam na tablicy (za pomocą magnesów przyklejonych od spodu), ale można też poukładać je gdzieś na podłodze. Wzór małych stópek możemy znaleźć na stronach z darmowymi clipartami, np. tutaj. Moje stópki wyglądały w ten sposób, choć nie pamiętam już, skąd wtedy miałam wzór, i były malutkie jak „prawdziwe” stópki leprechauna 😉 Można je wydrukować na zielonej kartce i zaoszczędzić nieco tuszu 😊 W całej sali chowamy również listy leprechauna w zielonych kopertach. Jeśli nie mamy zielonych kopert, możemy wziąć zwykłe białe i ozdobić je koniczynkami. Dobrze, żeby dzieci zauważyły ślady podczas wchodzenia do sali. Po przywitaniu, głośno możemy zastanawiać się z nimi, kto mógł zostawić te ślady. W pobliżu dzieci z pewnością znajdą zieloną kopertę, którą tam zostawiliśmy, a przepraszam, zostawił ją leprechaun! W kopercie, oznaczonej numerem 1, znajdujemy list, który głośno czytamy całej klasie (albo prosimy o odczytanie, jeśli ktoś dobrze sobie z tym poradzi). Następnie w atlasie albo na tablicy interaktywnej (to zależy od naszych możliwości) szukamy Irlandii, pokazujemy też, gdzie leży nasz kraj i jak daleko jesteśmy od kraju leprechauna. Następnie pokażmy w albumie albo przez Google Images kilka zdjęć przedstawiających krajobrazy Irlandii. Zapytajmy dzieci, jaki kolor najczęściej pojawia się na zdjęciach? Z pewnością trafnie odpowiedzą, że jest to zielony. Poszukajmy teraz drugiej koperty. Po przeczytaniu listu wspólnie spróbujmy ustalić, co ma na sobie leprechaun: możemy pokazać obrazek ze skrzatem na tablicy multimedialnej, aby wszyscy wyraźnie go widzieli, a jeśli nie ma takiej możliwości, możemy wcześniej przygotować wydrukowany obrazek i powiesić go na tablicy. Starajmy się zwrócić uwagę na wszystkie szczegóły (a green hat, a green jacket, a brown belt, brown shoes, socks, a white shirt, a green vest, a bow tie), a następnie zapytajmy kilka osób, jak one są ubrane. Zwracajmy uwagę, żeby dzieci odpowiadały całymi zdaniami. Czas na kolejną kopertę – tym razem dzieci mają do rozwiązania rebus. Jeśli to konieczne, pomóżmy. Klasa 3 albo 2 poradzi sobie, ale 1 może nie znać zapisu słowa „cow”. Jeśli dzieci nie znają słowa „rainbow”, udajmy, że też go nie znamy 😊 i… poszukajmy czwartej koperty. Czwarty list od leprechauna wyjaśni zagadkę słowa „rainbow” – jeśli trzeba, pokażmy tęczę w powiększeniu na tablicy, aby wszyscy widzieli wyraźnie, jakie są kolory tęczy. Wymieńmy je 2 razy – od zewnętrznej strony, a potem od wewnętrznej, a następnie wskazujmy pojedyncze kolory, aby dzieci je nazywały. Następnie rozglądamy się za 5 kopertą… To zadanie oglądamy na Youtube – możemy wykorzystać któryś z poniższych filmików: może ten, albo ten, ten też jest w porządku. A może ktoś znajdzie jeszcze inny, lepszy? 🙂 Jeśli nie mamy możliwości obejrzenia historii św. Patryka, opowiedzmy dzieciom krótko o tej postaci po polsku – na koniec upewnijmy się, że zapamiętały, kiedy jest obchodzony Dzień św. Patryka. Kolejna, szósta koperta, odniesie nas znowu do Youtube: Jest wiele filmików, pokazujących, jak świat obchodzi dzień 17 marca, ja lubię ten i ten, zobaczcie i wyobraźcie sobie to WOW na twarzach Waszych uczniów 😀 W ostatniej kopercie mamy za zadanie nauczyć się piosenki o leprechaunie. Na Youtube jest mnóstwo zabawnych piosenek. Ja proponuję jedną z poniższych, ale może znajdziecie coś odpowiedniejszego dla Waszej klasy? Pamiętajcie, żeby najpierw poćwiczyć z dziećmi zwroty, które pojawią się w piosence (np. bow). Pokazujmy i śpiewajmy z nimi 😊 Na koniec jeszcze jedno zadanie – możemy je też potraktować jako polecenie leprechauna, albo po prostu zadanie od nas. Mówimy dzieciom, że leprechaun zostawił dla nich jeszcze jedną rzecz – mały skarb. A wiadomo, w czym leprechaun trzyma swój skarb… no to szukamy! Może to być mały kociołek, ewentualnie jakiś nieduży garnek – możemy w nim mieć złote czekoladowe pieniążki dla dzieci oraz… puzzle z koniczynkami. Każde dziecko losuje dla siebie jedną część układanki. Wyjaśniamy, że zadaniem będzie znaleźć w klasie osobę, która ma taką samą koniczynkę. Kiedy dzieci dobiorą się w pary, z pewnością zauważą, że ich połączone puzzle tworzą wyrazy. Rozdajemy po jednej kartce każdej parze i wyjaśniamy, że dzieci mają wspólnie narysować rzecz, która jest zapisana na ich puzzlu oraz przepisać wyraz. Możemy im dać na to określoną ilość czasu i na tablicy włączyć minutnik online (w ten sposób się zmobilizują). Z ich prac może powstać gazetka o Dniu św. Patryka albo słownik obrazkowy – dorabiamy tylko dziurki i związujemy. Taki klasowy słownik będzie pięknie się prezentował na wystawce w sali, a dzieci z pewnością będą po niego sięgać, przeglądać i… utrwalać wyrazy. Na koniec koniecznie pochwalmy dzieci za ich pracę na lekcji! A potem pogratulujmy sobie przeprowadzenia ciekawej lekcji kulturowej! A co! 😀 Listy leprechauna możecie pobrać tutaj, dodam jeszcze, że korzystałam z darmowych clipartów na Clipart-Library. Z kolei puzzle znajdziecie w tym miejscu. Happy St. Patrick’s Day!
x 🍪 Korzystamy z plików cookies 🍪 Używamy plików cookies, przede wszystkim aby poprawić funkcjonowanie naszej witryny Pliki cookies dopasowują treść strony, szczególnie wyświetlanych reklam, do indywidualnych potrzeb i zainteresowań użytkownika. Wykorzystujemy również technologię Google Analytics, która pozwala nam zrozumieć, w jaki sposób korzystasz z naszej strony. W przeglądarce internetowej można zmienić ustawienia dotyczące wykorzystywania plików cookies. Korzystanie z bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Jeżeli nie zgadzasz się na umieszczanie plików analitycznych prosimy o niekorzystanie z naszej witryny. Aby dowiedzieć się więcej o plikach cookies, w tym jak je zablokować, odwiedź naszą Politykę Prywatności.
Robiłam CAE dopiero na studiach (od tamtego czasu zmieniły nazwę, z tego, co patrzyłam) i służył mi głównie do szpanowania przed pracodawcami, ale studiowałam w Polsce. Rzeczywiście FCE może być niewiele wart, w tym sensie, że jeśli będziesz studiować za granicą, to oczywiste, że ogarniasz komunikatywny angielski :) poza tym Cambridge'owskie są afair czysto brytyjskie, w Stanach bardziej respektowany może być IELTS, oczywiście nie ze względów językowych, tylko A w sumie odpowiadając na Twoje pytanie :D to zależy, czy jest Ci ten certyfikat potrzebny do dostania się na studia. Przed maturą będziesz miała zapierdol, również psychiczny, więc ja bym robiła teraz albo na studiach.
jak zrobić koniczynkę z języka
